dr hab. Magdalena Iwanicka, prof. UMK
Doktor nauk humanistycznych w dziedzinie nauki o sztuce
W 2006 r. ukończyła studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, na kierunku: Konserwacja i restauracja dzieł sztuki, o specjalności: Konserwacja i restauracja malarstwa i rzeźby polichromowanej. Pracę magisterską pt. Pomiary konserwatorskie z wykorzystaniem metody tomografii optycznej (OCT), zrealizowała pod kier. prof. dr hab. Bogumiły J. Rouba. Po ukończeniu studiów doktoranckich z zakresu Nauk o Sztuce na Wydziale Sztuk Pięknych UMK obroniła w 2013 r. pracę doktorską pt. Zastosowanie metody tomografii optycznej (OCT) w nieinwazyjnych badaniach struktury obrazów sztalugowych pod kier. prof. dr hab. B.J. Rouba.
W latach 2010-2014 pracowała w międzynarodowym projekcie badawczym w ramach 7 Programu Ramowego Unii Europejskiej "CHARISMA” (Cultural Heritage Advanced Research Infrastructures: Synergy for a Multidisciplinary Approach to Conservation/Restoration)".
Od 2014 r. pracuje jako asystent w Zakładzie Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej UMK. Prowadzi zajęcia dla studentów III roku w ramach pracowni konserwacji malarstwa sztalugowego oraz dla studentów starszych lat w ramach pracowni dyplomowej. Prowadzi również własną praktykę konserwatora-restaturatora dzieł sztuki.
Zainteresowania badawcze:
Dr Magdalena Iwanicka zajmuje się przede wszystkim nieinwazyjnymi badaniami dzieł sztuki, w tym głównie obrazów sztalugowych. Szczególnie interesują ją możliwości użycia nowoczesnych technik analitycznych (OCT, makroXRF, LIBS) do rozpoznawania warstw wtórnych i monitorowania zabiegów konserwatorskich.
Od 2004 r. zaangażowana jest w działania interdyscyplinarnego zespołu konserwatorów i fizyków z UMK, pracującego nad wykorzystaniem metody koherencyjnej tomografii optycznej w badaniach dzieł sztuki. Wkład dr Magdaleny Iwanickiej w prace Zespołu polegał na wykazaniu na konkretnych przykładach, jak technika OCT może prowadzić do lepszego poznania budowy obrazów i planowania prac konserwatorskich. Dotychczas przebadała ona za pomocą techniki OCT kilkadziesiąt obrazów sztalugowych. Niekiedy jej badania stanowiły wycinek szeroko zakrojonych kampanii badawczych, jak w przypadku obrazu Leonarda da Vinci pt. Pokłon Trzech Króli (we współpracy z Opificio delle Pietre Dure we Florencji), a także tryptyku Hansa Memlinga z Muzeum Narodowego w Gdańsku (we współpracy z prof. dr hab. Iwoną Szmelter) oraz Ołtarz Baranka Mistycznego braci van Eyck (we współpracy z KIK-IRPA w Brukseli).
Od 2012 r. dr Iwanicka współpracuje z Pracownią nieinwazyjnych analiz dzieł sztuki, zlokalizowaną w Interdyscyplinarnym Centrum Nowoczesnych Technologii UMK, gdzie zajmuje się zastosowaniem wielkoformatowego skanera fluorescencji rentgenowskiej (makroXRF) do mapowania i identyfikacji materiałów pierwotnych i wtórnych (głównie pigmentów) na obiektach zabytkowych.