dr Joanna M. Arszyńska, adiunkt
Doktor nauk humanistycznych w dziedzinie nauk o sztuce
Studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki, w zakresie konserwacji i restauracja malarstwa i rzeźby polichromowanej odbyła w latach 1983-1988: praca dyplomowa pod kier. prof. dr Bogumiły Rouba (konserwacja i restauracja XVIII-wiecznego obrazu olejnego na płótnie "Wizja Św. Bernarda" z klasztoru SS. Benedyktynek w Żarnowcu), praca magisterska "Metody oczyszczania obrazów olejnych na podstawie podręcznika z 1845 r. - próba krytycznej oceny w aspekcie technologiczno-konserwatorskim" pod kier. prof. dr Józefa Flika.
Zatrudniona w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK, w Zakładzie Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Polichromowanej od roku 1988.
W roku 1991 odbyła dwumiesięczny staż w Canadian Conservation Institute (zagadnienia oczyszczania powierzchni warstwy malarskiej, usuwania werniksów i przemalowań). W roku 1992 odbyła trzytygodniowy kurs nowoczesnych metod dublowania "Modern Lining Methods and Related Processes" w Kopenhadze, zorganizowany przez Getty Conservation Institute i Royal Danish Academy of Fine Arts. W roku 1997 zdała egzamin z j. angielskiego Cambridge Certificate in Advanced English. W roku akademickim 2000/2001 odbyła dwusemestralne studia podyplomowe w zakresie zabytkoznawstwa i konserwatorstwa sztuki kościelnej.
Zainteresowania badawcze:
od początku lat 90-tych bierze udział w pracach nad usprawnieniem systemu dokumentacji zabytków i przebiegu prac konserwatorskich, w tym czasie podjęła próbę stworzenia pierwszej komputerowej bazy danych o obiektach i przebiegu ich konserwacji, brała udział w organizacji ogólnopolskiej konferencji „Dokumentacja w praktyce konserwatorskiej" w 1994 r. (m.in. zebrała informacje o funkcjonowaniu Schematu Dokumentacji Konserwatorskiej) oraz uczestniczyła w opracowaniu materiałów konferencyjnych; następnie brała udział w pracach Komisji ds. modernizacji Schematu Dokumentacji Konserwatorskiej, która zaowocowała opracowaniem i opublikowaniem nowego Schematu. Uczestniczy też w dalszych pracach nad stworzeniem wersji elektronicznej Schematu, którego pierwsza wersja KD1.1.0 została przekazana do użytkowania środowisku konserwatorskiemu w 2006 roku.
W latach 1993-2000 zajmowała się problematyką strukturalnej konserwacji obrazów na płótnie - w ramach grantu UMK „Porównanie możliwości dublowania i konsolidacji obrazów na stole próżniowym i niskociśnieniowym" (wspólnie z D. Markowskim), następnie w ramach zespołowego grantu KBN „Problemy dublowania obrazów na płótnie" (kier. Prof. M. Roznerska).
We współpracy z dr Zuzanną Rozłucką prowadziła badania nad zastosowaniem mikroskopii fluorescencyjnej w badaniach dzieł sztuki i w przebiegu ich konserwacji (grant KBN 1997-2000).
Od 2001 roku prowadzi badania nad problematyką konserwatorską zabytkowego wyposażenia kościołów protestanckich użytkowanych obecnie przez katolików. W roku 2010 obroniła pracę doktorską Przekształcenia zabytkowego wyposażenia protestanckich kościołów mazurskich jako problem konserwatorski; promotor prof. B.J. Rouba.
Od 2007 roku zaangażowana jest w KOMPLEKSOWY PROGRAM KONSERWACJI, RESTAURACJI I REWITALIZACJI GOTYCKIEGO KOŚCIOŁA W MARIANCE k. Pasłęka. [2011 - 1.; 2.] 2016 - 3., 4., 5., 2018 - 6., ]; Realizacja prac w ramach tego projektu możliwa jest dzięki finansowemu zaangazowaniu właściciela obiektu - Parafii św. Józefa w Pasłęku, Warmińsko-Mazurskiego Konserwatora Zabytków, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Urzędu Miasta i Gminy w Pasłęku oraz Niemiecko-Polskiej Fundacji Ochrony Dóbr Kultury Deutsch – Polnischen Stiftung Kulturpflege und Denkmalschutz z funduszy Republiki Federalnej Niemiec i prywatnych ofiarodawców z Niemiec.